غریبه ای تنها در دیاری دور

امروز دلم هواي با توبودن  كرده  چشمانم شوق نگاه تورادارد كاش

ميتوانستم لحظه اي ببينمت و دوباره دردرياي چشمانت غرق شوم

 افسوس كه نميتوانم انچه كه در دل دارم بيان كنم زبانم قاصر است ودستم

ناتوان ازرسم احساسم .اخر چگونه ثابت كنم دوستت دارم ؟ چه كنم ؟ وبگو

چگونه ميتوانم از  اين دنياي مجازي احساسم را به تو

نشان دهم؟ كاش فرصتي به من ميدادي؟ كاش چشمانم را ميديدي كه

چگونه اشکهایش مدام جاریست .تنهايي عذابم ميدهد خسته ام از تكرار

زندگي . تورا ميخواهم كه تكيه گاهم باشي  از پاافتاده ام توان ايستادن

ندارم .گناه من چيست ؟ كه دوستت دارم  ميخواهم با توباشم  و در تو ذوب

شوم .

بغضي گلويم راميفشارد گوشه خلوتي ميجويم تا رهايش كنم  غرورم

نميگذارد  اينجا گريه سر دهم  تنها تو ميتواني اشكهايم راببيني  اشكي كه

از چشمه قلب دردمندم جاري است .

 دلتنگم از دوري ات دلتنگم از اينكه چرا نمي آي تا كي بايد چشم به جاده

بدوزم. دلتنگم از ياس ها وخاطه های زیبای گذشته كه نمي توانند براي

آمدنت كاري بكنند .

تا كي بايد نظاره گر آسمان باشم تا روي تو را در ميان ستاره ها بيابم.بيا وبا

آمدنت روزها زندگي شب هاي دلواپسي ساعت هاي به انتظار نشسته

واميدهاي روشن را بياور.

باز هم چشم به راهت مي نشينم شايد از عابري كه روزي از كوچه پس

كوچه هاي قلبت عبور كرده يادي كني شايد از كبوتري كه روزي از لبه پنچره

نگاهت دانه اي بر چيد سراغي بگيري.هنوز سر در گم روزهاي بي توام./

نازنينم :

 باورم كن و بگذار با تودوباره جان بگيرم  ميخواهم  زندگيم را باتو رونق دهم

  خنده را به لبانم بازگردان  چه سخت غريبه اند اين دوباهم   تو ميتواني

اشتيشان دهي؟؟ دست مرحم منو را رد نكن  دستي كه دست تورا ميجويد

واگر یكي شوند دنياي تازه اي ميسازند از جنس عشق ميشود دوباره فرهاد

وشيريني ساخت  ميتوان ليلي و مجنون بود اگر چشمانت ياري ام كنند

  كاش كلمات جان داشتند و ميتوانستند احساس مرا فرياد بزنند تا باورم

كني اما اميد دارم كه روزي باورم كني وميدانم كه دور نيست پيوند

دستهايمان به اميد ان روز.....منتظرتم منتظرتم با چشمانی اشکباروقلبی

مجروح.برات دعا میکنم عزیزم هر جاباشی