غریبه ای تنها در دیاری دور

در بیابانی خشک وکویری گرم گم شده ام وبا دل تنهای خودم به گذشته خود فکر میکنم

واطراف خود را نگاه میکنم جز تاریکی وسراب چیز دیگه ای را نمیبینم.انگارکه از

آسمان مرگ میبارد. احساس میکنم که سختی ودردی که همیشه همراهم بود

و آزارم میداد، اکنون به نهایت رسیده است ٬حالا من مانده ام معطل و مردد، که چه

کار کنم؟ قالب های آدمها همه تعیین شده و مشخص است و من نمیتوانم خودم را در

هیچکدام بگنجانم ودر بیرون این قالب ها تنها مانده ام!در این بین یاد روزهایی میوفتم

که هم آغوش بهار بودم وبا شکوفه های صورتی و جوانه های سبز و ترنم شبنم روزگارم

خوش بود مثل تمام مرغ عشقهای رنگی اما نمیدانم آفتاب سوزان کدام فصل مرا به خشکی

وزردی کشاند و اکنون در بستر سرد برفها آرمیده ام وآرزوهایم همه تاریک وتار شده اند.

تاريخ : چهارشنبه بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۰ | | نویسنده : م.زاده |

.: Weblog Themes By Slide Skin:.

درباره وب

سلام دوستان خوب وعزیزم:
من آن غریبهء دیروز آشنای امروز و فراموش شده ی فردایم
در آشنایی امروز در وبلاگم حرفهای دلمو مینویسم تا در فراموشی فردا یادم كنید.

امیدوارم که در وبلاگم لحظات خوبی را بگذرونید واگه برای لود شدن یه ذره معطل شدید به بزرگی خودتون منو ببخشید.
در ضمن نظرات شما موجب دلگرمی ماست پس لطفا" نظر هم بدید چون برام خیلی ارزش دارند.

براتون آرزوی سلامتی وموفقیت وخوشبختی از درگاه خداوند متعال ومستعان دارم وامیدوارم که به هر آرزویی که در دل دارید برسید.من هم به دعای شما دوستان خوب ومهربونم نیاز دارم .

فال حافظ